Τι κρύβει η «θολή» τακτική του ΣΥΡΙΖΑ

-Εκλογικές σκοπιμότητες πίσω από τη διγλωσσία

-Δύσκολη η συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ

-Τα αθέατα σχέδια της Κουμουνδούρου

-Η επιδίωξη του Τσίπρα για την επόμενη μέρα των εκλογών

Μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί την πρώτη θέση και την ανάληψη της

κυβερνητικής εξουσίας, δεν έχει βρει ακόμη σαφές σημείο ισορροπίας όσον αφορά το θέμα του Μνημονίου και του τρόπου που θα το διαχειριστεί.

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Την ίδια ώρα, τα άλλα κόμματα της κεντροαριστεράς -και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά- προσπαθούν να σταθεροποιήσουν τη θέση τους και να θέσουν συγκεκριμένους όρους προς την Κουμουνδούρου για το μετεκλογικό σκηνικό.

Μέχρι πρότινος στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατούσε πολυγλωσσία, που αντανακλούσε και την ύπαρξη πολλών συνιστωσών στο εσωτερικό του με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές, αλλά και στρατηγικούς προσανατολισμούς. Στη θέση της πολυγλωσσίας τώρα παρατηρείται ένα θολό μήνυμα, που περισσότερο κι από αμηχανία μοιάζει να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης τακτικής της ηγεσίας του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος στη δεύτερη θέση, κατάφερε και ενίσχυσε θεαματικά τα ποσοστά του στις 6 Μαΐου, εκφράζοντας ένα πλήρες αντιμνημονιακό ρεύμα και υποσχόμενος άμεση και μονομερή καταγγελία του Μνημονίου. Στο μεταξύ πολλά στελέχη -και σημερινοί βουλευτές του- φλέρταραν ανοικτά με την προοπτική της επιστροφής της Ελλάδας στο εθνικό της νόμισμα ως μια λύση σωτηρίας από το δράμα που ζει η χώρα εδώ και δύο χρόνια. Τις τελευταίες εβδομάδες όμως σημειώνεται μια σαφής υποχώρηση από τις θέσεις αυτές, ενώ στελέχη που τις εξέφραζαν περισσότερο από όλους, όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης, έχουν περάσει σε δεύτερο πλάνο για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές.

Διπλή στόχευση

Όπως προκύπτει από όλες τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο κ. Τσίπρας και το ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επιλέξει αυτή την επαμφοτερίζουσα τακτική σε μια προσπάθεια να συγκρατήσουν και ταυτόχρονα να αυξήσουν τις εκλογικές δυνάμεις τους αμφίπλευρα. Αφενός δηλαδή από το παραδοσιακό προεκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ, που επιθυμούσε την ευθεία ρήξη με τους δανειστές, και αφετέρου από το μετριοπαθές τμήμα του εκλογικού σώματος, που θέλει αλλαγές και επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, αλλά δίχως να τίθεται σε αμφισβήτηση η παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.

Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι αυτό μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι για τον κ. Τσίπρα. Διότι κατά τη γνώμη τους από τη μια πλευρά διατηρούνται οι φόβοι για τις παρενέργειες από μια εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τη θέση της χώρας, ενώ από την άλλη πλευρά η διαρκής μετατόπισή του σε πιο χλιαρές αντιμνημονιακές προσεγγίσεις μπορεί να απογοητεύσει τα αριστερά τμήματα της βάσης του.

Η εκτίμηση που επικρατεί στην Κουμουνδούρου είναι διαφορετική. Εκεί πιστεύουν ότι αυτό το «στρογγύλεμα» πλέον δεν παίζει αρνητικό ρόλο, καθώς τα κριτήρια της ψήφου στις 17 Ιο