Ο μονόδρομος του κυρ Φώτη

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΠ. ΠΑΡΓΙΝΟΥ, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου

Η επικείμενη –εκτός δραματικού απροόπτου– ψήφιση του λίαν σκληρού, αντιλαϊκού και επώδυνου πακέτου μέτρων, κατά γενική ομολογία, θα δώσει το έναυσμα για μια γενική αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, καθώς θα κλείσει τις όποιες πολιτικές εκκρεμότητες άφησαν οι δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.
Η εφαρμογή των μέτρων θα επιφέρει τεκτονικές ανακατατάξεις, ανασυνθέσεις, αναδιατάξεις, και αναδομήσεις κομματικών χώρων, καθώς και αναθεωρήσεις

πολιτικών απόψεων και θέσεων. Πάντα ταύτα, θα συμβάλουν και στην ανάδειξη νέων πολιτικών προσώπων και στην πλήρη πολιτική εξαφάνιση υπαρχόντων.
Η ραγδαία πτώση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ, η συρρίκνωση του ΚΚΕ, η γέννηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων από τα σπλάχνα της Νέας Δημοκρατίας, η απρόσμενη είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή και η εδραίωση της ΔΗΜΑΡ είναι απλά το πολιτικό τοπίο που δημιούργησαν οι πολιτικοί προσεισμοί των εκλογών Μαΐου και Ιουνίου. Ο κύριος πολιτικός σεισμός είναι η ψήφιση και η συνακόλουθη υλοποίηση του διαβόητου πακέτου μέτρων.
Η πολιτική κρίση που έπληξε την τρικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά προήλθε από την εμμονή της ΔΗΜΑΡ να μην αποδεχτεί τις προτεινόμενες από τους δανειστές μας αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Αλλαγές που θα κατεδάφιζαν κάθε έννοια εργατικού δικαίου στη χώρα μας.
Η στάση του Φώτη Κουβέλη ανέδειξε το κόμμα του και τον ίδιο σε πρωταγωνιστή των επικείμενων πολιτικών εξελίξεων. Έκτοτε, ο κ. Κουβέλης έχει εγκλωβιστεί σε έναν πολιτικό μονόδρομο, που δεν είναι άλλος από την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Μόνον έτσι θα εδραιωθεί ως ισχυρή κομματική δύναμη στο πολιτικό κέντρο, με ελπίδες να παίξει καθοριστικό ρόλο και σε κάποιο συνεργατικό σχήμα με τον τάχιστα επερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ και ως πολιτική εγγύηση τόσο έναντι των δύσπιστων, προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εταίρων μας όσο και προς τους εγχώριους αμφισβητίες του.
Σε διαφορετική περίπτωση, εκείνη της πολιτικής υπαναχώρησης, το πολιτικό τέλος του Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ είναι αναπόφευκτο…Tweet