«Απ’ το παγκάκι άρχισε ο υπόλοιπός τους βίος» της Δήμητρας Χ. Χριστοδούλου

Η ΜΟΙΡΑΣΙΑ

(στη μνήμη Κυρίας Ειρήνης Φυτανίδου)

Πλησίασε στα πόδια της γυναίκας
–Κούτσαινε λιγουλάκι, ο φουκαράς…–
Κούνησε την ουρά κι αρραβωνιάστηκαν
Από την πρώτη συμπονετική ματιά της.
Έτσι άρχισε, απ’ το παγκάκι του πάρκου,
Η περιπλάνηση αυτού του ζευγαριού
Για το υπόλοιπο του κοινού τους βίου.

Ασφαλώς και εξακολουθεί η γη
Να τρίβεται και να γίνεται σκόνη.
Ασφαλώς και δεν θα μείνει τίποτε όρθιο
Ανάμεσα σ’ ένα κοπάδι άγρια ζώα
Και στο σκοτεινό,

το ολόδροσο
Νερό που τα ’χει καθρεφτίσει.
Θα παν κι εκεί οι φυλές οι δικές μας.
Με τα κουρέλια τους, με τα μυαλά στις τσέπες,
Προτού αρχίσουνε να πέφτουνε σπρωγμένες
Η μια απ’ την άλλη στο αστρικό κενό.

Αλλά θα ζήσουν όσο είναι να ζήσουν
Μαζί οι δυο τυχαίοι φίλοι.
Θνητοί, με χωριστά τα μυστικά τους
Αλλά κοινά τα βράχια που γλιστράνε
Αργά αργά από τα χέρια κάποιου άλλου,
Αυτού που παίζει εντελώς βαριεστημένος
Το κομπολόι του ψηλά στον ουρανό.

«ΑΕΙ ΠΑΙΔΕΣ…»

Φτύνει ο δικαστής τον δικαστή του
Και ο φύλακας την τσίχλα νυσταγμένος.
Φτύνουν οι νόμοι όλο τους το αίμα
Κι η ανατολή χυλό του φεγγαριού.
Και ποιος ν’ ανοίξει μάτια και να δει
Που μ’ ένα κόκαλο αρχαίου αλόγου
Οργώνει ο γεωργός τη στάχτη
Κι ο κυβερνήτης τα μυαλά.

Το κεφάλι του αγοριού τριαντάφυλλο
Τα παπούτσια του πεθαμένα κουνάβια.
Κανένας δεν αναγνωρίζει
Ποιον γέρικο θεόν ενσαρκώνει
Όταν αρχίζει να γρυλίζει αιμοβόρικα,
Όταν μοσκοβολώντας μαραίνεται
Κι απάνω του βροντούνε τ’ άρματά του,
Ξεκαρδισμένα παλιά σιδερικά.

Σκάει από δίψα το άστρο σκαλωμένο
Στο αναλόγιο ενός γλύπτη ιδεών.
Τι να κάνει κι αυτός ο φέρελπις Φειδίας,
Το σπρώχνει μες στην κούπα του κρασιού:
Πίετε πάντες εξ αυτού, εγώ πεθαίνω
Χωρίς βουνά και χωρίς απογόνους
Φυτόμορφο παιδί που αστειεύεται
Κάτω απ’ τον τελευταίο ουρανό.

Η Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Νομικά και Φιλολογία. Έχει εκδώσει 17 βιβλία ποίησης, ένα με πεζά κείμενα και ένα ανθολόγιο μεταφρασμένης αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης. Της έχουν απονεμηθεί το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 2008, το Βραβείο Ποίησης του λογοτεχνικού περιοδικού Ο αναγνώστης το 2015 και το Βραβείο Ποίησης «Ζαν Μορεάς» το 2018. Ποίησή της έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Πρόσφατη ατομική συλλογή της: Ευγενής ναυσιπλοΐα (Εκδόσεις Μελάνι, 2021).