Ο Καμμένος (ο Πάνος), η καμμένη (Γή) και το καμένο (όνειρο) της καημένης Ελληνικής κοινωνίας

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Παρακολουθούμε όλοι (οι κομματικά ακαπίστρωτοι), με πόση μαεστρία το εγκληματικό πολιτικό σύστημα, μετά την οικονομική (και όχι μόνο) ερήμωση της χώρας που αυτό έφερε, ετοιμάζεται και βιάζεται να βουτήξει λαδωμένο και μυρωμένο στην “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” (εκλογές)και να βγει αθώο αυτού του φριχτού του εγκλήματος, φρεσκολουσμένο σε μία “νωπή λαϊκή εντολή”, που θα το αποκαταστήσει στη δημοκρατική συνείδηση της ....
ναρκωμένης (με 24ωρα ηλεκτροσόκ προπαγάνδας) κοινωνίας.

Μίας προπαγάνδας που καθιστά τις εκλογές “νόθες από χέρι”, καθώς η νοθεία της λαϊκής βούλησης, δεν γίνεται πια με τα παλιά μυαλά και πρακτικές.
Δεν χρειάζεται να γίνουν αυτά που έκανε η χούντα στα “δημοψηφίσματά” της, με στημένες “καταμετρήσεις”, ούτε χρειάζονται οι πλαστοπροσωπίες που εφάρμοσε το αστυνομοκρατούμενο κράτος της μετεμφυλιακής και παρακρατικής “Δεξιάς”, που ψήφιζαν και οι πεθαμένοι.
Αυτά τα κόλπα, είναι πιά για γέλια.
Η επιστήμη της χειραγώγησης της κοινωνίας έχει προχωρήσει. Η νοθεία γίνεται με αριστουργηματικό τρόπο, πριν την κάλπη και έξω από αυτήν.
Και, δεν αναφέρομαι (μιας κι είναι αποδεκτή από όλους τους “παίκτες”, αφού συμμετέχουν με αυτόν τον κανόνα στο παιχνίδι) στην αντισυνταγματική (κι αυτή !!!) κλοπή των βουλευτικών εδρών που δίνει ο εκλογικός νόμος στο πρώτο κόμμα (προς διαιώνιση του δικομματισμού, εκχωρημένου εκ των προτέρων στην πατρωνία των ξένων συμφερόντων).

Η βάση της προπαγάνδας, είναι το αξίωμα (που διατύπωσε πρώτος ο μέγας Πλάτων) πως “για τον κάθε άνθρωπο, υπάρχει αυτό που (με τις αισθήσεις του) γνωρίζει ότι υπάρχει”.
Δηλαδή, κάτι που εγώ δεν το έχω αντιληφθεί (δεν το είδα, δεν το άκουσα, δεν το έπιασα) δεν υπάρχει για μένα.
Έτσι, είμαι πεπεισμένος και χαρούμενος ότι είμαι υγιής, διότι δεν έχω δει, ακόμη, στην ακτινογραφία, ότι έχω καρκίνο.
Ζω, λοιπόν και συμπεριφέρομαι ανάλογα με μία ψεύτικη κατάσταση (του υγιούς ανθρώπου), ενώ αν ήξερα την Αλήθεια, ίσως και να προλάβαινα τον επερχόμενο θάνατό μου.

Αυτό ακριβώς κάνει η προπαγάνδα. Κρατά τον λαό να πιστεύει σε ένα ψέμα (αυτό που συμφέρει στα αφεντικά της προπαγάνδας) κρύβοντάς του την Αλήθεια.

Ο λαός, αφού, από τα γεννοφάσκια του (μέσα από το σύστημα της Παιδείας του) εκπαιδεύεται επί 12 χρόνια να παπαγαλίζει, (αυτό ομολογείται και από το ίδιο το “σύστημα”) καθοδηγείται καθημερινά, με “κατ' οίκον εντατική καθοδήγηση”, μέσα από την (ιδιοκτησίας της κυβερνώσας Ολιγαρχίας) τηλεόραση, να εμπεδώνει και να παπαγαλίζει μία πραγματικότητα που αυτή (η προπαγάνδα του συστήματος)διαμορφώνει με τους μεγαλοπαπαγάλους της.

Έτσι, για να μη μακρυγορούμε, η Ελληνική κοινωνία, οδηγείται (για άλλη μία φορά) στο διακύβευμα ενός μέλλοντος που ο ορίζοντάς του φεύγει πολύ μακρύτερα από τα 4 χρόνια των επόμενων εκλογών.

Οδηγείται, λοιπόν, η κοινωνία, να παίξει σε μία ζαριά (κύβος=ζάρι και διακυβεύω=στοιχηματίζω σε μία ζαριά) ένα βαρύτατο ιστορικό “στοίχημα”, χωρίς να γνωρίζει το περιεχ