«Κώδικας» και δίκες για γερμανικές αποζημιώσεις!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

Ανοίγει το θέμα των γερμανικών οφειλών και αποζημιώσεων προς την Ελλάδα που είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει ένα σημείο διακρατικής, δικαστικής και πολιτικής τριβής για τα επόμενα χρόνια. Στο ελληνογερμανικό μέτωπο που, παρά την ευρωζώνη και τη γερμανική επικυριαρχία επί αυτής, δεν έχει κλείσει, σημειώνονται οι εξής εξελίξεις:
Α. Η Επιτροπή που συγκροτήθηκε από την κυβέρνηση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για να μελετήσει το ζήτημα κατέληξε σε μια… πόρτα που θα μένει ανοιχτή για τα επόμενα χρόνια.

Αρχικά, η Επιτροπή είχε πει ότι δεν υπήρχαν φάκελοι για να μελετήσει. Όταν προθυμοποιήθηκαν να φέρουν φακέλους και στοιχεία πολιτικοί, όπως ο Μανώλης Γλέζος, ο Ν. Νικολόπουλος, σωματεία των πόλεων που καταστράφηκαν και δημοσιογράφοι, όπως εμείς, η Επιτροπή βρήκε τους φακέλους, τους μελέτησε και υπέβαλε στο υπουργείο Εξωτερικών την τελική θέση της.
Σύμφωνα με απολύτως έγκυρες πληροφορίες, η Επιτροπή δεν καταλήγει σε τελικό ποσό οφειλής των Γερμανών, ούτε σε αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή ότι δεν υπάρχει ζήτημα οφειλής. Η Επιτροπή παρέδωσε φάκελο και πόρισμα «κωδικοποίησης του ζητήματος». Στην κωδικοποίηση αναφέρονται λεπτομερώς τα οικονομικά αποτελέσματα και έτσι θα επαφίεται στην εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση να σταθμίσει τα συμφέροντα του κράτους και ανάλογα να τοποθετηθεί έναντι της Γερμανίας.
«Ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να εγερθεί το ζήτημα των οφειλών στο μέλλον» μας είπε παράγων που γνωρίζει απολύτως το θέμα. Και πρόσθεσε ότι «για πρώτη φορά μετά το 1945 η ελληνική πλευρά έχει συγκεκριμένο φάκελο με τις απαιτήσεις μας». Σύμφωνα με τους πιο μέτριους υπολογισμούς, η Γερμανία οφείλει περίπου 300 δισ. ευρώ, ενώ έντοκα οι οφειλές που προέρχονται από το αναγκαστικό δάνειο και τις αποζημιώσεις από καταστροφές φτάνουν (υπολογισμός του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης) στο 1,2 τρισ. ευρώ!
Β. Ο βουλευτής Αχαΐας Νίκος Νικολόπουλος που παλεύει χρόνια με το ζήτημα (και λόγω των Καλαβρύτων) με δήλωσή του τονίζει ότι θα ζητήσει να κατατεθεί στη Βουλή το πόρισμα κωδικοποίησης της Επιτροπής και να εγερθεί το ζήτημα σε αυτή την τραγική οικονομική συγκυρία.
Γ. Στις 17 Σεπτεμβρίου θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Επικρατείας το αίτημα ακύρωσης της συμφωνίας με τη Siemens. Το αίτημα υπέβαλε ο «Σύλλογος Φορολογουμένων» διά του εκπροσώπου του δικηγόρου Γιάννη Σιάτρα, αλλά και δικηγόροι που δραστηριοποιούνται σε τέτοια ζητήματα μέσω του «ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ», όπως οι κ.κ. Χρ. Κλειώσης, Αγγ. Τσαμπά, Αικ. Κροκίδη και Ν. Καμπούρης.
Στη συμφωνία ελληνικού κράτους και Siemens προβλέπεται ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί να αναζητήσει ούτε μίζες ακόμα και αν μάθει τους μιζαδόρους και τα ποσά.
Στην αίτηση, μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα εξής: «Λαμβανομένης υπόψιν της ανάγκης για εξασφάλιση της δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας και της αποτροπής της κρατικής χρεοκοπίας, δεν είναι ανεκτή, νομικά, ηθικά αλλά και δημοσιονομικά, η παραίτηση του ελληνικού Δημοσίου από τις νόμιμες αξιώσεις του και η απαλλαγή της εταιρείας Siemens από την καταβολή του ποσού των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ που οφείλει στο Ελληνικό Δημόσιο. Σημειωτέον ότι για την αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας ο ελληνικός λαός, ακόμη και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, έχει ήδη υποβληθεί σε τεράστιες οικονομικές θυσίες(!). Υπό αυτό το πρίσμα, η απώλεια από το Δημόσιο στην τρέχουσα συγκυρία, και μάλιστα τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων ευρώ από μία εταιρεία που με πρόθεση το ζημίωσε, προσκρούει όχι μόνο στο υπέρτερο δημόσιο συμφέρον αλλά και στο εθνικό συμφέρον».

«Αντίκειται στο εθνικό συμφέρον»
«Κατά συνέπεια, το άρθρο 324 του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) με το οποίο εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E., η από 22-08-2012 συμφωνία συμβιβασμού μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας Siemens, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012 και η εφαρμοστική της σύμβασης υπ’ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση του υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας, αντίκεινται στο δημόσιο και εθνικό συμφέρον της χώρας του οποίου η κανονιστική ισχύς είναι κατά τη νομολογία που αναφέρθηκε ανωτέρω ικανή να αποτρέψει την εφαρμογή διατάξεων νομοθετικής ή και υπερνομοθετικής ισχύος (βλ. ειδικά 1620/2011 ΣτΕ). Κατά συνέπεια, ενόψει της συνδρομής λόγων δημοσίου συμφέροντος που έχουν διαγνωστεί τόσο από τη νομολογία όσο και από τις πορισματικές εκθέσεις της Βουλής, οι ανωτέρω προσβαλλόμενες πράξεις τυγχάνουν για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.
Η απαλλαγή της εταιρείας Siemens από την οποιαδήποτε αστική και διοικητική της ευθύνη, ακόμη και για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και για παράβαση της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού, δεν συνάδει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά και τη συνταγματική αρχή ότι το κράτος αποτελεί τον εγγυητή της νομιμότητας και του δικαίου. Οι παραβάσεις της εταιρείας ήταν πολύ σοβαρές και είχαν διαρκέσει, σύμφωνα με το πόρισμα της Βουλής, τουλάχιστον 20 χρόνια. Οι πρακτικές της θεμελιώνουν παράβαση του Ν. 703/1977 ‘‘περί ανταγωνισμού’’ και του Ν. 3691/2008 ‘’για ξέπλυμα χρήματος’’, παραβάσεις οι οποίες επισύρουν βαρύτατες κυρώσεις, τόσο ποινικές όσο και διοικητικές. Επιπλέον, η ευθύνη αυτή απορρέει –εκτός από τις διατάξεις του αστικού και ποινικού δικαίου– και από τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες εγκληματικές δραστηριότητες, του οργανωμένου εγκλήματος και την καθιέρωση της διαφάνειας στις δημόσιες συμβάσεις με έμφαση τη δημοσιότητα και την εντιμότητα τόσο κατά το στάδιο επιλογής – ανάληψης όσο και κατά το στάδιο εκτέλεσης αυτών, όπως έκρινε και το ομόφωνο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Siemens.
Η Siemens έχει πληρώσει πρόστιμα για τις δωροδοκίες που έχει κάνει παγκοσμίως και στην Ελλάδα, 400 εκατ. δολάρια πρόστιμο πλήρωσε μόνο στις Η.Π.Α. Επίσης, της επιβλήθηκε πρόστιμο 400 εκατομμυρίων ευρώ (550 εκατομμυρίων δολαρίων) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) για παραβίαση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας. Η διαφθορά στις κρατικές προμήθειες και τα δημόσια έργα συνιστά ουσιαστικό παράγοντα διαμόρφωσης και διόγκωσης του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Η διαφάνεια αποτελεί κυρίαρχη έννοια του συνολικού πλαισίου των κανόνων που διέπουν το καθεστώς ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατ’ επέκταση για τα εθνικά δίκαια. Δηλαδή, είναι γενική αρχή του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων που ρυθμίζει και τον τρόπο ερμηνείας τους».