ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

Το τελευταίο σάλπισμα…

Για …«Κασσάνδρες» που θα διαψευστούν κάνουν λόγο, – ναι, εκεί στο ΠΑΣΟΚ, σχετικά με το ερχόμενο εκλογικό αποτέλεσμα και την, μετέπειτα, πορεία του κόμματος. Αλλά, φευ : είναι σαφές, κάθε φορά που επιχείρησαν, εσχάτως, να διαψεύσουν εκτιμήσεις, αναλύσεις και απόψεις, αυτοδιαψεύστηκαν πρώτα εκείνοι! Και ολίσθησαν, πράγματι, ακόμη περισσότερο πολιτικά, καθώς, κάθε «διάψευση στο κενό» ισοδυναμεί  με μια θαυμάσια πολιτική ακύρωση και ήττα. Ήγουν: ένα ακόμη «βήμα πίσω» στην γενικότερη υποχώρηση που έχει

κηρυχθεί και πραγματοποιείται, άλλοτε, άτακτα και, άλλοτε, πιο συντεταγμένα, από το πεδίο της μάχης.

Όθεν : το ΠΑΣΟΚ ομοιάζει με λόχο (!), που έχει κουραστεί να δίδει …«χαμένες μάχες» και αναμένει, …«απ’ ώρα σ’ ώρα», το σάλπισμα της «παύσης των εχθροπραξιών» και της τελικής οπισθοχώρησης! Αναμφίβολα, ο «σαλπιγκτής», –  κ. Ευ. Βενιζέλος, που επέλεξε να αντικαταστήσει γρήγορα και αναίμακτα τον Γ. Παπανδρέου και να υπερασπιστεί, έτσι, μέχρις εσχάτων, τις πολιτικές των μνημονίων κατανοεί εξαιρετικά, πλέον, το μέγεθος του στρατηγικού λάθους που διέπραξε. «Στημένες διαδικασίες» και «νέος Λόγος» σαν αυτόν – τούτον που επιχειρεί, λίαν οψίμως, να συντάξει και να προτάξει η νέα ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ (έχει αποδειχτεί και στο παρελθόν), δεν μπορούν να αντιστοιχηθούν αρμονικά και, άρα,  το μόνο που μπορούσαν να παραγάγουν ήταν η μεγαλύτερη σύγχυση: μια, άνευ όρων, πρωτοφανή αποσυσπείρωση και διασπορά του «ημέτερου» εκλογικού και πολιτικού σώματος.

Ωστόσο, ο Ευ. Βενιζέλος θα έχει πάντα στα «υπέρ» του, ότι ανέλαβε έναν ημιθανή πολιτικό σχηματισμό που, με «βαριά αμαρτήματα», είχε, ήδη, κάνει τον Ιστορικό – πολιτικό του κύκλο στο Ελληνικό γίγνεσθαι. Αυτό –τούτο, όμως, το δικαιολογητικό δεν αποτελεί σοβαρή θέση στο «βάναυσο πλαίσιο» της εφαρμοσμένης καθημερινής πολιτικής και πραγματικότητας. Άλλωστε, το ίδιο ακριβώς επιχειρηματολογούσε και ο αείμνηστος Ι. Ζίγδης, όταν το ’81, είχε την φιλοδοξία να γεμίσει για μια «έσχατη φορά» την πλατεία Συντάγματος…! Ο ευπατρίδης πολιτικός, αρχηγός της «Ένωσης Κέντρου» είχε τότε την ατυχία να «πέσει» πάνω στον Ανδρέα Παπανδρέου και στην εφόρμηση του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια  ατυχία έχει, ως φαίνεται, σήμερα ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ : «έπεσε» πάνω στο «φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρα» που, ευαγγελιζόμενοι, εν πολλοίς, με επιτυχία το «τέλος εποχής», διεκδικούν τώρα, με σθεναρότητα  όλο τον χώρο ._