Επίθεση της Τουρκίας στα ενεργειακά αποθέματα

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Το «Μεγάλο Παιχνίδι» στην Αν. Μεσόγειο μόλις άρχισε… Στο επίκεντρο βρίσκεται η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου και η ασφάλεια των θαλασσίων οδών και των αγωγών μεταφοράς της ενέργειας. Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να συγκροτήσουν μια πολυ-πρισματική και ταυτόχρονα συνεκτική ενεργειακή πολιτική, ώστε να αξιολογηθούν ως σοβαροί παίκτες στην «ενεργειακή σκακιέρα». Αν αυτό δεν συμβεί, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος δραματικής

υποβάθμισης του γεωπολιτικού ρόλου του Ελληνισμού (Ελλάδα – Κύπρος), με αναπόφευκτη συνέπεια τη μη αναστρέψιμη συρρίκνωση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.
Ελλάδα και Κύπρος αποδεδειγμένα διαθέτουν εντός των ορίων της ΑΟΖ πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, που η αξιοποίησή τους θα αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό τους ρόλο και θα τους προσδώσει πολιτική ισχύ και πλούτο. Όμως, αυτή την ευνοϊκή προοπτική επιχειρούν να υπονομεύσουν, για διαφορετικούς λόγους, οι μεγάλοι «παίκτες» της περιοχής: η Γερμανία, οι ΗΠΑ και κυρίως η Τουρκία.
Η «μνημονιακή» Ελλάδα και η μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε αποικία χρέους εκλαμβάνεται από την ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν ως η «χρυσή ευκαιρία» για την προώθηση των διαχρονικών επεκτατικών σχεδίων της τουρκικής εξαναγκαστικής διπλωματίας σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο. Η Τουρκία αξιώνει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και τη «μερίδα του λέοντος» από το φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ.
Σημαντικός παράγοντας των γεωπολιτικών εξελίξεων θα είναι και η πλήρης ανατροπή της σχετικής στρατιωτικής ισορροπίας Ελλάδος και Τουρκίας. Η τρόικα επέβαλε δραστικές περικοπές στις δαπάνες για την άμυνα, με αποτέλεσμα οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να μη βρίσκονται στο «ζενίθ» της μαχητικής τους ισχύος. Η Τουρκία, την ίδια ώρα, υλοποιεί ένα από τα μεγαλύτερα και δαπανηρότερα εξοπλιστικά της προγράμματα, αναβαθμίζοντας πολύ σημαντικά τη στρατιωτική της ισχύ.
Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι, μετά την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού – τραπεζικού συστήματος της Κύπρου, σειρά έχει και η «λύση» του Κυπριακού. Μεθοδεύεται ως λύση μια παραλλαγή επί τα χείρω του σχεδίου Ανάν, ώστε η «Ενωμένη Κύπρος», δηλαδή η Τουρκία, να διαχειριστεί τον ενεργειακό πλούτο της Μεγαλονήσου.
Με όλα αυτά που γίνονται σε Ελλάδα και Κύπρο εύλογα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί αν αποτελούν την υλοποίηση ενός σχεδίου που έχει πολύ προσεκτικά διαμορφωθεί από ισχυρούς πολιτικο-οικονομικούς παράγοντες, με στόχο τη βέλτιστη αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου της Αν. Μεσογείου. Αναμφίβολα, στην ενεργειακή κοσμογονία της Αν. Μεσογείου οι συμμαχίες και οι αντιπαλότητες διαμορφώνονται στη βάση οικονομικών συμφερόντων και γεωστρατηγικών στοχεύσεων.