ΚΡΙΣΙΜΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Οι εποχές είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, όμως δύσκολες και περίπλοκες. Πολιτικές συμμαχίες που γνωρίζαμε έχουν διαγραφεί και άλλες που θεωρούσαμε αδιανόητες ανθίζουν σιγά αλλά σταθερά.

Του Γιώργου Βλαβιανού

Το γεγονός αυτό οδηγεί σε αλλαγές ιδεολογικών κατευθύνσεων, διαθέσεων και γεωστρατηγικής στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Η Ουάσιγκτον εντυπωσιάζει με τη  στροφή που έχει κάνει τουλάχιστον όσον αφορά τις επαναστάσεις στον αραβικό κόσμο ακόμη κι αν αυτές χειραγωγούνται από πολιτικούς σχηματισμούς που έως χθες η ίδια χαρακτήριζε ριζοσπαστικούς και εχθρικούς με τα δυτικά συμφέροντα.

Τον Μάρτιο του 2011 η Χίλαρυ Κλίντον σε ομιλία της είχε σημειώσει ότι «η μεγαλύτερη πηγή αστάθειας στη σύγχρονη Μέση Ανατολή δεν είναι η ανάγκη για αλλαγή. Είναι η άρνηση στην αλλαγή».

Για να ακολουθήσει στις 19 Μαΐου του 2011, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος προδιαγράφει τη νέα αμερικανική θέση που συνιστά στροφή 180 μοιρών στην έως τώρα εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης. «Αντιμετωπίζουμε ιστορική ευκαιρία. Έχουμε αγκαλιάσει την ευκαιρία αυτή για να δείξουμε ότι η Αμερική αξιολογεί την αξιοπρέπεια του μικροπωλητή στους δρόμους της Τυνησίας, πολύ περισσότερο από τη δύναμη που διαθέτει ο δικτάτορας. Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ην. Πολιτείες υποστηρίζουν αλλαγές που προωθούν τον αυτοπροσδιορισμό και την ευκαιρία. Ναι, κίνδυνοι συνυπάρχουν με αυτή τη στιγμιαία υπόσχεση. Όμως μετά από δεκαετίες αποδοχής της κατάστασης στην περιοχή ως έχει, έχουμε την τύχη να φτιάξουμε έναν κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι».

Τους τελευταίους έξι μήνες παρά τα όποια σκαμπανεβάσματα, τις αστοχίες και την αντιπαλότητα στην πολιτική του αυτή, ο Ομπάμα παρέμεινε σταθερός. Επανειλημμένως έχει εκφράσει την αγανάκτησή του για τη χρήση βίας και την καταπίεση του πληθυσμού της Μέσης Ανατολής. Έχει δηλώσει πολλές φορές ότι υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου. Όλα αυτά φάνηκαν ξεκάθαρα στην ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την νίκη των Αδελφών Μουσουλμάνων στις προεδρικές εκλογές στην Αίγυπτο.

Η Ουάσιγκτον δεν στηρίζει την αλλαγή μόνο στην Αίγυπτο φυσικά. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει δείξει τη σταθερότητά της στην υπόθεση της Συρίας στην οποία όμως βρίσκει μπροστά της απροσπέλαστο τοίχο, καθώς Μόσχα και Πεκίνο δεν θέλουν ούτε να ακούσουν τα περί επέμβασης.

Η απόφαση της Τουρκίας να ζητήσει σύσκεψη του ΝΑΤΟ για σήμερα ώστε να συζητηθεί η πτώση αεροσκάφους της από συριακά αντιαεροπορικά πυρά αναδεικνύει το σοβαρό πρόβλημα γενικότερης ανάφλεξης που υπάρχει πλέον στη Μέση Ανατολή. Η Άγκυρα προς το παρόν θέλει να δοθεί μία διπλωματική απάντηση και αντιτίθεται σε ανάληψη στρατιωτικής δράσης. Με άλλα λόγια για μία ακόμη φορά προτάσσει την πολιτική του επιτήδειου ουδέτερου καθώς δεν θέλει να χαλάσει τις σχέσεις που έχει αναπτύξει στο μουσουλμανικό κόσμο, τη Ρωσία και την Κίνα αλλά και το Ιράν βασικότατο σύμμαχο του καθεστώτος Ασαντ, αλλά ούτε να δυσαρεστήσει περισσότερο τους Αμερικανούς που ζητούν την παραίτηση του Σύρου προέδρου.

Keywords
Τυχαία Θέματα